Hi Personal Trainer

Wie had dat gedacht? Van hekel hebben aan trainen naar 24/7 in training. De warming up begon al zo’n enkele weken voor de bevalling. Met top gewicht mijzelf voortbewegen, omgaan met lichamelijke martelingen als maagzuur, trappen in mijn buik, steken in mijn rug en weinig slaap. Soldaat in opleiding is er niks bij. Maar die HIIT training begon pas echt toen mijn personal trainer zich melde… 

Maez. Zo op het eerste gezicht lief en schattig (wel wat aan de stevige kant, dus erg serieus nam ik d’r niet) maar niets was minder waar. Het is een harde tante en heeft ‘no mercy’ voor deze moeder. Werken zal ik. Ass to the grass.

De eerste weken lag de focus vooral op het goed functioneren zonder al te veel slaap. Ik heb geprobeerd om hierbij aan partner training te doen, maar eer ik mijn man zover kreeg om zijn bed uit te komen, was inmiddels het hele huis uit bed. Niet de bedoeling. We zijn nu zo’n 9 weken verder en ik kan zeggen; “sleep is overrated”. Echt. Er hangen wel wat bijwerkingen aan vast; je wordt vergeetachtig, chagrijnig, emotioneel, krijgt wallen, word dik (van weinig slaap kom je aan, weet je dat ook weer) maar hey! Tanden op elkaar en rug recht (like Luther said) en doorrrrr.

Na 2 weken wat te hebben afgetast is het tijd voor de drie R’en. Oftewel het belangrijkste gedeelte van de training. De een zegt dat diversiteit het meeste resultaat oplevert maar ik moet werken aan de continuïteit of te wel, regelmaat. Gevolgd door ritme en rust. Eerst melde mijn PT zich om de 3 uur, inmiddels 4 uur. Winning! Zo nu en dan wilt Maez mij scherp houden en komt ze wanneer ze komt, houd het spannend, maar een vast riedeltje is wel gewenst. Eat, pee, play, sleep and repeat.

En dan… balansen. Ik hááát dit onderdeel. Misschien heeft dit te maken met Sonja Stakker die zo makkelijk ‘de balansdag’ er in gooide maar precies niet weet waar ze het over heeft (Met alle respect). Maar het is makkelijker gezegd dan gedaan. Als je er over nadenkt dat als iets in balans is, het aan beide kanten min of meer gelijk moet zijn. Maar ik kan je vertellen, bijna niets is aan beide kanten gelijk, en dan heb ik het niet alleen over mijn tieten. Het leven an sich is niet in zijn balans want er zijn niet evenveel goede dagen als slechte dagen en andersom. Althans, dat hoop ik. Ik streef toch echt naar meer goede dagen als slechte dagen. En hoe behaal je dit? To go with the flow. Ook dit is weer makkelijker gezegd dan gedaan. Want ik ben echt nog niet die vis in het water die zich laat meeslepen. Eerder nog een zeekoe op het droge, maar ik word wel steeds meer het water ingetrokken. Getting there. Die vis is mijn goal. En Elza mijn woman crush. God wat kan dat wijf los laten. Wil ik ook. Want wanneer je los laat draag je minder mee. (Diepppppp, heel diep)

Goed. Terug naar de kern van de training. Functioneren op weinig slaap, Check! Ik bedoel, als boef het kan (“ik slaap kort, want ik heb slaap te kort”) kan ik het ook. Drie R’en, Check! Ik volg mijn PT, zal wel goed zijn. Ba-fucking-lans… Finding nemo en Frozen on repeat en ik word die Vis die alles zo lekker laat gaan! #goals

Je zult denken wanneer komt die cool down dan? Ja effe niet dus. Ik heb de smaak te pakken. Go hard or go home. It’s not a sport, it’s a lifestyle #fitmom