Ik heb het nooit onder stoelen of banken geschoven dat ook onze dochter Maez geen goede slaapster is (op z’n zachts gezegd), dus de meest gestelde vraag met betrekking tot Maez luidt dan ook: “Slaapt ze al door” en “hoe gaat het nu?”. Nou, ik zal jullie eens even bijpraten want er zijn zeker wel wat dingen veranderd!
In de laatste update vertel ik dat ze van maand 10 tot 12 zo goed als doorsliep, feest, alleen we weten allemaal dat als je iets hardop uitspreekt, je de boel jynxt. Want het is inmiddels alweer 3 maanden bal. Er zijn een aantal dagen geweest dat ze doorsliep maar nooit langer dan 3 nachten achtereen. Het voelt echt alsof we weer terug bij af zijn. Waar ze eerst ‘alleen’ ‘s nachts wakker werd, is de vooravond nu ook feest. Ene keer begint het om 23.00 andere keer om 21.00, en ik kan je vertellen, het is ontzettend frustrerend.
Begrijp me niet verkeerd, voor Maez is het natuurlijk bokke irritant én bloed vermoeiend, maar zelf ga ik er ook niet heel erg lekker op. Naast dat het slaap te kort me langzamerhand een beetje begint op te breken, voel ik me daarnaast ook gewoon moedeloos. Ze gaat van het ene leed naar het andere leed. Virusje hier, tandenpijn daar, onstoken ogen, krentenbaard, hand en voet ziekte, nou noem het op of ze heeft het gehad.
Mijn lichaam staat op automatische piloot en mijn verstand soms op standje twijfelen. Je denkt af en toe echt van wat doe ik verkeerd? Wat kunnen we anders doen? Rust, ritme en regelmaat voeren we al in vanaf het eerste moment, eten doet ze goed, over het groeien nog niet eens gesproken, dus wat dat betreft.. En je mag niet kijken naar andermans gras, want hé, dat is nooit groener, maar heel soms denk ik hoezo? Hoezo slaapt die bijvoorbeeld altijd door, ook nog eens uitslapen en heeft nooit wat. Goed, het zal de moeheid wel zijn en het feit dat je af en toe gewoon radeloos bent.
De afgelopen twee weken slaapt Maez in een Sleepyhead Grand, deze hebben wij gekregen van lieve Colette. Ik kwam haar tegen tijdens het Tripp Trapp event en we spraken over de kids en de nachten. Ze zei probeer het gewoon, wie weet mist ze geborgenheid. En sinds de Sleepyhead merken we wel verschil. Sowieso toen we hem binnen hadden sliep Maez 3 nachten achtereen door, en we merken dat ze ‘s nachts rustiger is. Alleen we zijn al 3 maanden in de weer met haar tanden. Ene dag is het erger dan de andere dag. Haar 4 kiezen zijn inmiddels al aardig door, maar momenteel zijn de hoektanden aan de beurt. En die pijn speelt zich vooral af in de avond en nacht. Ze grijpt naar haar mondje en krijst het uit. Het is zo zielig en je voelt je machteloos. De enige manier wat haar helpt om rustiger te worden is een beetje warme melk. Dus dat geven we dan maar, hierdoor kan ze weer een paar uurtjes slapen, en ik ook. Daarnaast kregen we wederom van Colette de tip om Camilia te gebruiken, een homeopatisch middel tegen tandenpijn. We geven dit 2 a 3 maal daags, en het lijkt wel ietwat de pijn te verminderen. Goed baat het niet dan schaadt het niet.
Dus, lang verhaal kort, hoe gaan de nachten van Maez? Niet best, maar we hopen dat wanneer haar tanden allemaal door zijn, de rust weer wede is gekeerd. Je snapt dat we duimen als een malle!
No Comments Found