We hebben allemaal wel van die periodes dat we even wat minder gemotiveerd zijn om gezond te eten. Dat de inspiratie ver te zoeken is en alleen het telefoonnummer van de plaatselijke chinees voor de hand ligt. Maar hebben de grootste ‘healthy food’ liefhebbers dit ook? Grijpen zij ook wel eens naar een ‘smerige’ hap? Of zijn zij echt altijd zo jaloersmakend bezig en kunnen wij niks anders doen dan kwijlen en hopen dat ze in te huren zijn? Deze week hebben wij het genoegen met een beeldschone dame die de hele wereld over reist en dit op een bijzondere wijze vastlegt. Ik noem het kunst.
Wie, wat, waar?
Hi! Ik ben Francesca Cornelissen (26), foodie en travel junkie in hart en nieren en altijd op zoek naar avontuur. Deze momenten leg ik maar al te graag vast op camera om vervolgens te delen met de wereld. Mijn passies en interesses liggen mijlenver uit elkaar en er komt er met regelmaat weer eentje bij.
Zo ben ik stewardess -wat de reislust zowel voedt als drukt; thuis zijn is nu net zo fijn als het avontuur opzoeken-. Ik heb daarnaast een eigen media bedrijfje waarvoor ik social media beheer voor restaurants; waarbij ik mijn liefde voor eten, social media en fotografie kan combineren. Mijn leven is verschrikkelijk inderdaad, klopt.
Ook ben ik een aantal jaar geleden ‘FoodbyFran’ gestart; een blog over gezonde voeding. Deze heeft echter eind 2017 de omslag gemaakt naar francesca-andrea.com.Een blog waar ik nu naast (gezonde) recepten ook mijn liefde voor reizen en hippe hotspots kan delen. Verder deel ik bijzondere vastgelegde momenten op mijn Instagram.
Maandag
India. Het is er woelig en vol, de warmte is er drukkend en benauwd, de geur overwelmend en de mensenmassa is me te veel. Maar het land is interessant en het eten mijn lievelings.
Als stewardess brengt mijn werk mij op plekken waar ik mij anders waarschijnlijk nooit had bevonden. Zo zit ik nu in Mumbai, ontbijt ik met roti’s gevuld met een ondefinieerbaar goedje -een lekker goedje, dat wel- en eet ik de rest van de dag curry’s met ‘garlic naan’. Het leven is goed. Vannacht vlieg ik weer naar huis en aangezien vliegtuig voedsel niet perse mijn favoriet is neem ik een extra portie mee voor gedurende mijn vlucht. Indian food for the win!
Dinsdag
Vanochtend ben ik geland in Amsterdam. Op Schiphol plaza scoor ik dan altijd een ‘Porridge of the Gods’ -ja zo heet het echt- bij LEON. Dat is een havermoutje met chocolade en banaan. Nommm, I know! S’middags slaap ik wat, aangezien ik dat vannacht niet heb gedaan toen ik aan het werk was. Mijn lunch sla ik dus over en s’avonds bestelt mijn vriend sushi, véél sushi. Dat is een beetje een gewoonte geworden op de dag dat ik weer thuis kom. And I love it!
Woensdag
Thuis werken kan prima, maar het liefst sleur ik mijn vriend mee naar het dichtstbijzijnde hippe koffietentje om daar lekker de hele ochtend en middag te vertoeven achter mijn laptop. Uiteraard onder het genot van lekker eten en cappuccino’s! Liters! Hoewel ik er stiekem vrij slecht tegen kan en met enige regelmaat zit te stuiteren achter mijn laptop. Handig? Niet echt. Maar koffie laten staan als ze er zo’n mooi romig hartje in gieten is wellicht niet aan mij besteed. S’avonds maak ik een lekkere verse tomaten crème soep, we eten er wat Turks brood, lekkere kaasjes en een restje salade van gister bij.
Donderdag
Door mijn werk is een vast ritme ver te zoeken. Ontbijten doe ik de ene keer om 6 uur s’ochtends, waar ik een paar dagen later gerust om 13:30 uur pas een keer iets naar binnen schuif. Door het tijdsverschil staat mijn leven regelmatig op zijn kop. Ik heb daar mee leren leven en vind het heerlijk dat niet elke dag hetzelfde is.
Vandaag begint mijn dag om 11:00 uur. Laat, daar ben ik mij bewust van als ik mij -zelfs op dat tijdstip- het liefst nog even omdraai. Mijn maag begint echter te vragen om voedsel, dus daar luister ik dan ook naar en mijn maag draagt mij uit bed. Dat is sowieso hoe ik probeer te leven; geen vaste eetmomenten, maar luisteren naar mijn lichaam.
Yoghurt heb ik altijd in huis, evenals bananen, ingevroren fruit en wat granola. Een mengelmoes van dat in een schaaltje, gepresenteerd alsof het op de set van een fotoshoot voor Rens Kroes haar nieuwe boek staat. Niet alleen als het daadwerkelijk vastgelegd moet worden voor Instagram. Ook omdat mijn motto is: “het oog wil ook wat!”
S’middags ben ik op Schiphol voor een gesprek met mijn manager. Ik krijg een vast contract bij KLM! Als lunch ga ik natuurlijk weer even langs mijn goeie vriend LEON, dit keer voor een ‘super salad’ met quinoa, broccoli, avocado en feta on the go!
Eenmaal thuis eet ik zoete aardappel frietjes, een kippetje uit de oven en een lekkere Italiaanse salade. Verder verslind ik een hele reep Tony’s karamel zeezout. Omdat het kan. Nobody’s perfect! En ik heb wat te vieren!
Vrijdag
S’ochtends ontbijt ik weer met een yoghurtje en ik sla ik mijn lunch over want ik weet dat ik vanavond wat ruimte nodig heb in mijn maag. Vandaag fotografeer ik het nieuwe menu bij Bistro Velvet in Arnhem. Ik beheer de socials van dit restaurant en door het wisselende menu mag ik elke maand met iemand komen eten om te proeven en foto’s te maken -want ik moet wel weten waar ik over schrijf -. Ik neem mijn moeder mee, we kletsen bij en genieten intens!
Mijn week gaat van links naar rechts en is rommelig en druk, maar fijn, gezellig, avontuurlijk en ik geniet! Ik heb gevonden wat ik graag doe en hoop mijn weken nog heel erg lang op deze manier te mogen vullen.
No Comments Found